Muzikant zonder instrument
Door: Kai
Blijf op de hoogte en volg Kai
27 Augustus 2009 | Vietnam, Hanoi
Hoang is muzikant als hij in 1988 op twintigjarige leeftijd lepra krijgt. Zelfs zijn bandleden, al jaren beste vrienden, verbreken alle contact met hem. Het hele dorp is bang om besmet te worden en ontwijkt hem daarom liever. Al snel kan hij zijn beroep als gitarist ook door de fysieke gevolgen van lepra niet meer beoefenen. Door de klauwhanden zijn Hoang`s vingers niet meer soepel genoeg om nog op zijn gitaar te spelen. Op advies van een gezondheidswerker verhuisd Hoang naar Quy Hoa zodat zijn ziekte betere behandeld kan worden.
Hoang komt uit een grote familie met drie broers en vijf zussen. Helemaal alleen vanuit zo`n grote familie naar Quy Hoa verhuizen was dan ook niet makkelijk. Hij voelde zich er erg eenzaam en verdrietig. Maar hij ziet er wel de noodzaak van in. “hier heb ik de juiste zorg vlakbij” vertelt Hoang. Inmiddels heeft hij gelukkig wel veel vrienden gemaakt in het dorp.
Naast de uitkering die hij van de overheid krijgt (ongeveer 6 euro per maand), heeft hij als fietsenmaker gewerkt. Echter omdat hij niet de juiste gereedschappen heeft komen er nog maar weinig mensen bij hem voor een reparatie. Daardoor is hij een andere baan gaan zoeken. Zo werd hij bouwvakker, maar dit hield hij niet lang vol. Door de medicatie is hij erg zwak en in de bouw werken vraagt veel van zijn lichaam. Momenteel repareert hij alleen nog af en toe een fiets wanneer het iets is waar hij met de gereedschappen die hij heeft uit de voeten kan. Ter illustratie, hij heeft niet eens een fietspomp.
Hoang is niet getrouwd. Daar denkt hij ook niet aan, want hij kan amper voor zichzelf rondkomen laat staan ook nog een vrouw verzorgen. Als we hem vragen of hij nog nooit verliefd is geweest verteld hij hoe hij op zijn negentiende levensjaar de enige keer in zijn leven verliefd werd, vlak voordat hij lepra kreeg. Helaas is dit geen succesverhaal. “Ik was verliefd op een meisje uit mijn dorp. Tegelijkertijd kreeg mijn jongere broer echter iets met haar oudere zus. Daardoor zou ik nooit haar man kunnen zijn”. In Vietnam wordt namelijk heel veel waarde gehecht aan de hierarchie. Als de oudere broer iets met de jongere zus van de vrouw van zijn broertje heeft klopt deze niet meer. Hoe zou hij de vrouw van zijn jongere broer dan aan moeten spreken als zij wel ouder is als hem?
Iedere dag nog mist Hoang zijn leven als muzikant. Gitaar spelen kan hij helaas niet meer. Wel kan hij nog drummen, maar hij heeft geen drumstel. Vroeger speelde hij nog voor het dorp op festivals, maar sinds het drumstel van het dorpscomité jaren geleden versleten is speelt hij ook geen drums meer. Wanneer we hem vragen wat hij zou doen als hij voor één dag alles kon doen of zijn wat hij maar wil hoeft hij niet lang na te denken. “Ik zou weer normale handen hebben en gitaar spelen in mijn thuisdorp”.
Na afloop van het interview hebben we Hoang uitgenodigd om te komen drummen op ons afscheidsfeest komende zaterdag. Hij straalde helemaal toen we het vroegen. Omdat het drumstel van het dorpscomite versleten is huren we er een. Hopelijk kan Hoang in de toekomst weer vaker een instrument bespelen!
:SMS update:: 30 augustus 2009 :
Na een prachtig afscheidsfeest gisteravond zijn we begonnen aan de 29 uur durende terugreis. Tot snel!
Hoang komt uit een grote familie met drie broers en vijf zussen. Helemaal alleen vanuit zo`n grote familie naar Quy Hoa verhuizen was dan ook niet makkelijk. Hij voelde zich er erg eenzaam en verdrietig. Maar hij ziet er wel de noodzaak van in. “hier heb ik de juiste zorg vlakbij” vertelt Hoang. Inmiddels heeft hij gelukkig wel veel vrienden gemaakt in het dorp.
Naast de uitkering die hij van de overheid krijgt (ongeveer 6 euro per maand), heeft hij als fietsenmaker gewerkt. Echter omdat hij niet de juiste gereedschappen heeft komen er nog maar weinig mensen bij hem voor een reparatie. Daardoor is hij een andere baan gaan zoeken. Zo werd hij bouwvakker, maar dit hield hij niet lang vol. Door de medicatie is hij erg zwak en in de bouw werken vraagt veel van zijn lichaam. Momenteel repareert hij alleen nog af en toe een fiets wanneer het iets is waar hij met de gereedschappen die hij heeft uit de voeten kan. Ter illustratie, hij heeft niet eens een fietspomp.
Hoang is niet getrouwd. Daar denkt hij ook niet aan, want hij kan amper voor zichzelf rondkomen laat staan ook nog een vrouw verzorgen. Als we hem vragen of hij nog nooit verliefd is geweest verteld hij hoe hij op zijn negentiende levensjaar de enige keer in zijn leven verliefd werd, vlak voordat hij lepra kreeg. Helaas is dit geen succesverhaal. “Ik was verliefd op een meisje uit mijn dorp. Tegelijkertijd kreeg mijn jongere broer echter iets met haar oudere zus. Daardoor zou ik nooit haar man kunnen zijn”. In Vietnam wordt namelijk heel veel waarde gehecht aan de hierarchie. Als de oudere broer iets met de jongere zus van de vrouw van zijn broertje heeft klopt deze niet meer. Hoe zou hij de vrouw van zijn jongere broer dan aan moeten spreken als zij wel ouder is als hem?
Iedere dag nog mist Hoang zijn leven als muzikant. Gitaar spelen kan hij helaas niet meer. Wel kan hij nog drummen, maar hij heeft geen drumstel. Vroeger speelde hij nog voor het dorp op festivals, maar sinds het drumstel van het dorpscomité jaren geleden versleten is speelt hij ook geen drums meer. Wanneer we hem vragen wat hij zou doen als hij voor één dag alles kon doen of zijn wat hij maar wil hoeft hij niet lang na te denken. “Ik zou weer normale handen hebben en gitaar spelen in mijn thuisdorp”.
Na afloop van het interview hebben we Hoang uitgenodigd om te komen drummen op ons afscheidsfeest komende zaterdag. Hij straalde helemaal toen we het vroegen. Omdat het drumstel van het dorpscomite versleten is huren we er een. Hopelijk kan Hoang in de toekomst weer vaker een instrument bespelen!
:SMS update:: 30 augustus 2009 :
Na een prachtig afscheidsfeest gisteravond zijn we begonnen aan de 29 uur durende terugreis. Tot snel!
-
27 Augustus 2009 - 09:52
Tjipke Pasma:
Hoi Kai,
Als je muzikant bent kun je niet zonder een instrument, dat weet ik maar al te goed! Muziek is een universele taal die mensen waar ook ter wereld verbroedert. Het zegt vaak meer dan woorden. Hoang heeft een drumstel nodig en daar gaan wij voor zorgen. Hoe, zien we nog, maar het komt helemaal goed.
groetjes aan iedereen,
Tjipke en Baukje (de ouders van Femke).
-
27 Augustus 2009 - 11:32
Jolien:
Aan de ouders van Femke:
Bij mijn moeder thuis heb ik mijn oude drumstel (wat vrij nieuw is eigenlijk) nog staan op zolder. Deze moet sowieso binnenkort weg. Misschien kunnen we een manier vinden om mijn drumstel op te sturen? Misschien kunnen we allemaal wat bijdragen aan de verzendkosten.
Als jullie voor stokjes kunnen zorgen zou dat wel fijn zijn ;)
Dikke tut :P Jolien -
27 Augustus 2009 - 12:11
Trijnie:
Wij willen ook graag een bijdrage leveren aan de verzendkosten van een drumstel voor Hoang
Groeten,
Ouders van Hanne -
27 Augustus 2009 - 14:38
Wouter Leenders:
Hee Kai,
Echt leuke blogs! Echt speciaal dat je al die dingen mag en kan doen! En je ziet al dat je enthousiasme op alle andere mensen hier overstraalt! -
28 Augustus 2009 - 06:33
Fee:
Heej
Ich loog ein bietje achter mit laeze maar echt super waat se allemaol mit maaks. Doe kins het echt zo mooi vertellen! geneet noch de letste dagen en toet sjnel x Fee -
28 Augustus 2009 - 06:54
Marjolein:
Jolien's drumstel staat hier inderdaad nog. Nu maar kijken of het opsturen niet al te duur wordt. Hoe dan ook ik doe mee!! -
28 Augustus 2009 - 07:27
Ria Wassenberg:
Misschien bevalt Hoang het drummen zaterdag wel zo goed, dat we een actie voor een drumstel kunnen houden............
In drummen kan hij veel energie, boosheid en verdriet kwijt en komen er andere positieve gevoelens en ervaringen voor in de plaats!
Lijkt dat jullie wat? -
28 Augustus 2009 - 07:28
Ria:
o o ! Ik zie nu pas dat er al van alles gedaan wordt! :-) -
28 Augustus 2009 - 10:20
Anouk:
H(K)ai, doordat we zelf terugzijn van weggeweest, moest ik even alles bijlezen. En dat ging van meest recent, naar steeds meer terug zeg maar. Vandaar dat ik bij jou in witte doktersjas ben geëindigd. En ik moet zeggen, het misstaat je niet. En als je nu niet de echte doktersstudie wilt volgen, kun je altijd nog meedoen voor een rol in Grey's Anatomy, als de nieuwe Mc Dreamy ofzo. In ieder geval heb ik zo'n voorgevoel dat dit niet je laatste goededoelenreis is geweest..... -
28 Augustus 2009 - 16:54
Trijntje Pasma:
Bij sommige foto's zou je toch denken dat het om filmsterren gaat, maar gelukkig wij weten beter. De leprastichting heeft daar vast contacten en zal wel weten hoe je het drumstel daar ter plekke krijgt. Maar misschien is het wel veel goedkoper om daar een drumstel te kopen, dan vanuit Nederland er eentje te verschepen.
Maar dat er een drumstel moet komen is duidelijk.
Nog veel plezier daar allemaal en laat de mensen nog een beetje genieten van jullie aanwezigheid -
28 Augustus 2009 - 20:11
Betteke En Herm:
Hoi Kai
Waat sjiek waat ze toch allemaol mitmaeks.
Veer gaon der de komende waek van geneete.
Net es dich van Liekske.
Koom maer gaow gezoond waer trug.
Gooie reis en nog bedaank veur dien felictaties op mien verjaordig.
Tot de volgende waek -
28 Augustus 2009 - 20:17
Lieke Leenders:
Lieverd:)
Wat n leuke foto's en wat n mooi verhaol.
Ich verheug mich waal ontzettend op maondig, tot heel snel!
xxx Lieke -
28 Augustus 2009 - 21:31
Gerard Wassenberg:
Hoi Kai, zojuist heb ik met veel plezier al je verhalen gelezen. Erg indrukwekkend, vooral omdat je deze ervaringen zo goed opschrijft. Ik hoop dat alles verder goed gaat en dat je nog veel mag meemaken. Want hoe meer jij meemaakt, hoe spannender het boek....
Groetjes, Gerard -
29 Augustus 2009 - 14:54
Albert Baarsma:
alright.. ik heb misschien wel een instrument voor deze kerel. Ik wil wel 1 van jullie ontmoeten in Arnhem ;). Kom anders bij ons couchsurfen (couchsurfing.org)
mijn profiel naam is: albertbaarsma -
30 Augustus 2009 - 01:04
Jelmer :
Hey Kai!
Gaaf gedaan allemaal jongen. Petje af! En ook voor alle anderen uiteraard!
Tot maandagochtend!! Ik kom iets na half 8 aan ;)
-
30 Augustus 2009 - 10:35
Denny:
Ha sjat! Waat ein indrukwekkend verhaol weier. Ich haup dat se ein leuke tied höbs gehad, mer zo te laeze is dat waal gelök. Nog ein goeie trökreis en tot snel! ps. mog se ein drumstel wille regele veur Haong, dan wil ich dao auch waal gaer aan biejdrage -
31 Augustus 2009 - 11:57
Henk:
Welkom thuis Kai,
Ik wens jou toe dat je tijd en rust zult vinden om alle belevenissen van de afgelopen twee weken een plaats te geven.
Nogmaals dank voor je mooi beschreven ervaringen en ik hoop jouw werk vaker tegen te komen.
Groet van Henk (vader van Jolien)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
