Kennismaken met een ander soort Brazilie

Ook tijdens mijn verblijf in canoa quebrada heb ik weer veel tijd met locals doorgebracht. De eerste avond ging ik wederom alleen op stap:

BRAZILIAANS FLIRTEN
De Brazilianen flirten nogal anders als we in Nederland gewend zijn. Ze maken er geen geheim van. Zo werkt het hier: je kijkt een leuke meid opzichtig aan. Wanneer ze terugkijkt blijf je haar aankijken totdat ze terugkijkt en lacht of haar glas even naar je opheft. Het is een spel dat ik als solo-feestganger wel enigzins opgepikt heb en het is natuurlijk leuk om erin mee te spelen...

Zo ook die eerste avond in canoa quebrada. Ik zit al een tijdje bier te drinken aan de bar en observeer eerst de gang van zaken in de bar. Daarna begint het spel: ik kijk een meid aan, zij kijkt terug en heft haar glas op. Even later blijkt echter dat ze al bezet is door een oude man die mijn opa had kunnen zijn. Daar houdt het spel echter niet op, want over zijn schouder heen geeft ze een knipoog naar me. Om het spel nog wat leuker te maken loop ik langs haar en de oude man en vraag "desculpa onde esta um banheiro aqui?" (waar is hier een toilet?). "kom maar mee ik laat het je wel even zien" Ik ga echter gewoon zonder haar de wc in, als ik terug kom loop ik weer langs haar en bedank haar. Ik loop door maar een vriendin van haar roept me terug. Dit is waar ik Katy ontmoet, mijn volgende bijzondere ontmoeting, want via haar krijg ik enigzins een beeld van het leven van een deel van de jonge Braziliaanse vrouwen.

ONTBIJTEN NA HET UITGAAN
Om 7 uur 's ochtends nemen Katy en haar vriendinnen me mee voor een ontbijt. De zon staat al aardig hoog tegen die tijd. We lopen een steegje in, vervolgens een nog kleiner steegje en vervolgens een nog kleiner steegje waar voor een huis dat nauwelijks een stal te noemen is een oude man rustig koffie zit te drinken. Binnen staat een oude vrouw van 75 tapioca's te bakken op een stenen plaat waaronder een houten vuurtje brandt. Zo kom ik wederom op een plek waar ik normaal nooit gekomen zou zijn. Bovendien drink ik hier een werkelijk heerlijke koffie terwijl ik normaal gesproken niet graag koffie drink.

THE LIFESTORY OF KATY
Die avond nodigd Katy me uit om nog even naar haar huis te gaan. Niet om samen het bed in te duiken, maar om haar kind te zien. Toen Katy zwanger raakte van haar Italiaanse vriend zijn ze uit elkaar gegaan. Haar zoontje is nu 2 maanden oud, ze zorgt in haar eentje voor hem, maar in het weekend past een vriendin wel eens op. Ze verontschuldigd zich, want het is maar een klein huisje zegt ze. Ik antwoord natuurlijk dat dat niets uitmaakt. Het huis bestaat uit een slaapkamer (woonkamer is natuurlijk buiten voor het huis) een kleine badkamer een een rommelige keuken. Toch is het niet ontzettend klein.

Midden op het tweepersoonsbed ligt haar zoontje te slapen onder een klamboe. Naast het bed ligt de babysit als een mummy verwikkeld in haar hangmat te slapen. De baby wordt wakker en niet veel later zit ik om 8 uur 's ochtends na een nacht stappen met een baby in mijn armen rondjes door de kamer te lopen. Dit is de realiteit voor veel jonge Braziliaanse meiden. Erg is het niet, Katy is duidelijk dolgelukkig met haar kind. Na een tijdje maakt ze me duidelijk dat ik even kan gaan liggen op het bed...om 3 uur 's middags wordt ik wakker...

De dag erna zijn we weer op stap geweest en na een bezoek aan de baila funk club eindig ik weer bij haar thuis voordat ik terug keer naar mijn eigen huisje. Ze gaat naar binnen en komt terug in haar pyjama. Het is een shirt met de foto van een meisje erop. Het is haar zus. Maar ze is dood zegt ze erachteraan.

De zus van Katy was een fotomodel totdat een van haar fans haar op een dag van dichtbij door haar hoofd schoot. De man was echter rijk genoeg om de politie om te kopen dus een rechtzaak zou er nooit komen. Dan zegt ze iets over 4000 reais, maar ik begrijp het niet goed. Nadat ze het schot van een geweer nadoet wordt me duidelijk wat ze bedoeldt: omdat de man niet vervolgd werd heeft ze een huurmoordenaar betaald die vervolgens de rijke Braziliaan geliquideerd heeft. Tegen haar begon wel een rechtzaak maar ze is uiteindelijk vrijgesproken...inmiddels rollen er dikke tranen over haar gezicht. Gelukkig kun je iemand ook troosten zonder portugees te spreken (voor zover je iemand die dit meegemaakt heeft echt kunt troosten). Voor mij is dit een kennismaking met de donkere kant van Brazilie: geweld en corruptie. Wat een meid van net 24 allemaal heeft meegemaakt dat valt voor mij nauwelijks te bevatten...

De dag erna schrijf ik een kort bericht in het portugees voor haar en laat het samen met een foto van mij voor haar deur achter. Zij slaapt nog en ik wil haar niet wakker maken.

Zo laat je tijdens een rondreis steeds alles achter je om weer nieuwe dingen te ervaren. Katy moet echter iedere dag leven met de dingen die ze heeft meegemaakt. Maar, zo benadrukt ze zelf, ze is gelukkig, dankzij de komst van haar kind...

BACK AT NATAL
Ik wilde gisteren eigenlijk meteen doorgaan naar Pipa, vlakbij mijn thuishaven Natal, maar er reden geen bussen meer. Lang hoefde ik niet na te denken: ik spring in een taxi en vraag de chauffeur om me naar albergue da costa te brengen. Fantastisch om george en Ivan weer te zien en ook deze keer ontmoet ik meteen weer leuke andere reizigers. Vandaag neem ik de bus naar Pipa, mijn laatste nieuwe bestemming. Vrijdag keer ik terug naar Natal waar we een paar dagen flink wat feesten gepland hebben ter afsluiting van mijn reis. Een beter gezelschap ter afsluiting van mijn reis kan ik me in ieder geval niet wensen!