kakkerlakkenregen & Seaturtles

Nu ik weer terug ben in Natal kan ik weer gebruik maken van snel internet. De laatste dagen op Fernando de Noronha heb ik weer heel wat meegemaakt, dus maar meteen even een bericht:


KAKKERLAKKENREGEN
vrijdagavond ging ik met ruairi naar een van de meest bekende bars/restaurants op het eiland om wat biertjes te drinken. Terwijl we lekker zaten te kletsen over een van Ruairi's kunstwerken (hij is afgestudeerd als architect, maar maakt interactieve kunstwerken) voele ik iets hards op mijn stoel vallen. Ik dacht dat mijn telefoon uit mijn broekzak viel en wilde 'hem' terugstoppen in mijn zak. Toen ik hem met één vinger aanraakte zag ik opeens dat het een gigantische kakkerlak was. Deze was van het plafond naar beneden gevallen en bijna in mijn nek terecht gekomen. Kakkerlakken bijten niet, dus ik zag geen reden om gillend weg te rennen. Het feit dat in een restaurant waar de prijzen zo ongeveer op Nederlands niveau zitten een kakkerlak bij wijze van spreken midden in je eten valt stond me echter niet zo aan. Demonstratief sta ik op, neem een bierviltje en schuif de kakkerlak exact midden in het gangpad bij de ingang van het restaurant. Eens kijken wat de nieuwe gasten doen als ze ontvangen worden door een reuzekakkerlak!
Niet veel later komt het eerste koppel binnengelopen. Extra hysterisch attendeer ik de nieuwe gasten op de gastheer, waar je anders zo overheen zou lopen. De italiaanse vrouw geeft een goede gil en vertwijfelt blijft het koppel even staan. Ze denken duidelijk na of ze hier wel willen eten. Toch lopen ze verder.

Ondertussen komt er een tweede koppel aan. Ik roep weer hysterisch "watch out a cockroach!!". Deze vrouw gilt niet, maar het koppel draait zich wel meteen om en gaat naar een andere restaurant op zoek. Opeens komt de Italiaanse vrouw terug aangelopen met haar handtas stevig in haar hand. Ze zwaait het ding eens goed door de lucht en met een overdreven zware knal plet ze de kakkerlak tussen de vloer en haar tas. Het overblijfsel is een soort van wit slijm dat uit de geplette kakkerlak tevoorschijn komt. Smakelijk eten!

Later hoorde ik dat sommige mensen op andere plaatsen zelfs kakkerlakken in hun haar hadden gekregen. Ze kwamen zomaar uit de lucht gevallen. Door de zware regen waren deze overleden en vielen uiteindelijk vanuit hun schuilplaats in kiertjes van plafonds naar beneden.


MIJN EERSTE DUIK
Zaterdag was het dan zo ver. Voor het eerst zou ik gaan duiken. Smiddags werd ik opgepikt om naar de haven gebracht te worden. Samen met nog ongeveer 20 andere mensen gingen we aan boord van een boot. Terwijl de boot naar de duikplek onderweg was kregen we de belangrijkste zaken uitgelegd. De meeste mensen aan boord waren Braziliaans. Samen met 3 italianen kreeg ik de uitleg in het Engels. Al snel raakte ik aan de praat met een van de italianen (uit Milaan) die samen met zijn braziliaanse vriendin en haar broer op reis was. Eenmaal op de duikplek aangekomen moesten we nog een lange tijd wachten aangezien we als laatste aan de beurt waren. Dankzij al het praten was ik er helemaal niet meer mee bezig dat ik dalijk op 15meter diepte op de bodem van de oceaan zou drijven. Uiteindelijk was het dan toch de beurt aan ons. De flippers aantrekken op een boot die op grote golven heen en weer deint was nog het lastigste. Daarna het water in, even testen door met het hoofd onderwater op de oppervlakte te drijven. Nadat me verzekerd was dat de mijn duikbril prima zat, ik had zelf mijn twijfels namelijk, zei de instructrice "ready? lets go!". De afdaling was niet heel erg relaxed, ik had vooral veel last van de druk op mijn oren. Eenmaal op de bodem was ik eerst nog erg druk bezig met ademhalen (dit gaat niet bepaald vanzelf in het begin). Echter wanneer je een zeeschildpad lekker ziet chillen op de bodem van de oceaan kom je helemaal tot rust en geniet je van de ene mooie vis na de andere. Samen met mijn instructeur kijken we onder een rots: een dikke slome vis kijkt gapend terug...helaas heb ik geen haai of dolfijn gezien, echter een grote pijlstaartrog en zeeschildpad waren ook prachtig! Er werden zeer beeldige foto's van me gemaakt door de onderwaterfotograaf (zie fotos) en uiteindelijk was het alweer tijd
om naar boven te gaan. Een prachtige ervaring!

MERGLHADORA
In het portugees is duiken mergulhar. Een duikinstructeur is een mergulhador en een duikinstructrice is een mergulhadora ;) Josiane was de enige merguladora en tevens een van de enige instructeurs die een beetje engels spreekt. Op de boot raakte ik in gesprek met haar. Oorspronkelijk komt ze uit Curitiba, een stad in het zuiden van Brazilie, onder rio de janeiro. Een vriendin had haar aangeboden om als duikinstructrice te gaan werken op het eiland en dat doet ze nu iets meer dan een jaar. In Brazilie leert bijna niemand Engels op school. Josiane heeft zelf Engels geleert door de vertalingen van Engelse songteksten te lezen terwijl ze muziek luistert. Voor mij was het wel indrukwekkend zo'n duikinstructrice, waar je natuurlijk blind op vertrouwd tijdens zo'n eerste duik. Erg leuk dus om ook nog een gesprek ermee te kunnen voeren (dit is zeer bijzonder aangezien het normaal niet mogelijk is omdat ze geen Engels spreken). Nadat we weer terugkomen in de haven spreken we af om die avond samen op stap te gaan. 's avonds regent het echter pijpenstelen, ik ben wel even naar het strand gegaan waar het feest zou zijn maar al snel werd duidelijk dat niemand hier zijn huis uit komt als het regent. Teleurgesteld ging ik terug naar mijn kamer, ik had er naar uitgekeken om het gesprek met haar voort te zetten en nu zou dat niet meer gaan lukken, dacht ik.

Maandag kwam ik toevallig voorbij het duikcentrum, en toevallig zat Josi voor de deur. Ze vroeg wanneer ik weg zou gaan en toen ik zei dat dat morgen (dinsdag) zou zijn vroeg ze meteen wat ik die avond deed. We spraken af dat ik haar om 10 uur op zou komen halen bij het duikcentrum, ze moest daar tot die tijd werken. Die avond lukte het wel om elkaar te treffen en we hebben een super avond gehad. Na een paar caipirinhas ging haar Engels al een stuk beter. Wederom een bijzondere ontmoeting en ik ben uitgenodigd om bij haar op bezoek te komen in Curitiba. Reden om nog eens een trip naar Brazilie te plannen :)

DRUMS AND FORRO
Samen met Josi, Ruari Christel & Myron (een Nederlands koppel dat ik al in Natal ontmoette) gingen we die avond naar een optreden van een drumband kijken. Naast de drums werd er gezongen en in traditionele kleding gedanst. Prachtig. Om de drummers heen begonnen mensen in een kring te dansen. Opeens zegt Josi "let's go dance" en ze trekt me mee de kring in. Zo heb ik tussen de lokale bevolking een soort van kringdans staan doen, die wel makkelijk was totdat het tempo opeens ophoog ging! Wel erg leuk, je stond echt midden in de band samen met allemaal brazilianen te dansen! Later op de avond heeft Josi me de eerste stappen forro geleerd, maar ik bak er natuurlijk helemaal niets van :) De brazilianen zijn met forro geboren en volgens mij is er geen braziliaan die het niet kan. :) Ik kijk liever naar brazilianen die forro dansen dan dat ik het zelf doe!

REUNIE MET DE BAND
Toen ik vanavond weer hier in Natal bij het hostel aankwam stond de band waar ik mijn eerste avonden mee doorgebracht heb net klaar om te vertrekken. Ze waren allemaal duidelijk aangenaam verrast om me toch nog te zien. En ik was al helemaal verrast! Eduardo kwam aangerend met een briefje: "Kai, add me to your MSN! Health and peace, Duda (zijn bijnaam). Bij het briefje zat een t-shirt van de band en een cd. Voor ze vertrokken gaven de kale stoere mannen me nog stuk voor stuk een omhelzing waar ik het nu nog warm van heb. Ik kon altijd bij hun terecht als ik een keer naar Rio de janeiro kom! Super om ze nog even gezien te hebben, wat een geweldige band!

JERICOACOARA
morgen neem ik de nachtbus naar Fortaleze vanwaar ik weer een bus naar jeri neem. Jericoacoara ligt midden in een groot gebied dat bestaat uit uitgestrekte zandduinen. Het schijnt een geweldige plek te zijn en het weer is er net iets beter dan hier. Binnenkort horen jullie wel hoe het daar is!


PORTUGEES
Riet, ik wilde het natuurlijk niet te gemakkelijk voor jullie maken. Ik ben hier de hele dag bezig met het bij elkaar puzzelen van zinnen. Wanneer ik terug ben leg ik graag alle betekenissen aan je uit! :)

Mijn hakkitakki portugees is wel aanzienlijk verbeterd de afgelopen dagen. Ik weet me steeds vaker zonder al teveel handen en voetenwerk duidelijk te maken! :)