Zand Zon en Feest @ Jericoacoara

Ola a tudo! Inmiddels ben ik aangekomen in Jericoacoara verder in het noorden van brazilie (818km van Natal)

ALBERGUE DA COSTA, MIA CASA
Voordat ik vertrok naar Jeri heb ik eerst nog een nacht in het hostel in Natal verbleven. Daar ontmoette ik meteen weer leuke mensen, een Ier en een Canadees uit quebec. Vooral de Canadees is de moeite van het beschrijven waard...een beer van een gast met lange haren en een baard. Als je hem net ontmoet zou je zeggen dat het een kanibaal uit de Oertijd is. Uiteindelijk natuurlijk juist weer een hele coole dude waarmee ik goed kan opschieten. Verder waren er nog een hele groep saaie duitse studenten, die een duits engels spreken dat zo traag gaat dat ik mijn glas bier leeg heb voordat zij hun zin af hebben. Niet echt de moeite waard om daar veel aandacht aan te besteden.
Verder was er nog een Engels koppel, Bart en Rachel die ik kort nog even ontmoette.

Het hostel in Natal is een beetje mijn thuishaven. De sfeer is te beschrijven als uiterst huiselijk. Je wordt er aangesproken met 'hey brother' en het is er altijd net zo relaxed als in mijn eigen huis. Bovenden begon mijn reis daar, heb ik er nu weer een tussenstop gehad en zal mijn reis daar ook eindigen!


DE BUSREIS
Toch zag ik er naar uit om die avond de nachtbus naar Fortaleza te nemen om daar weer een bus naar jericoacoara te nemen. In totaal een busreis van 818km en 14 uur exclusief wachten op de aansluitende bus... Mijn eerste bustocht door Brazilie met zowel de mooie kanten, je krijgt tijdens zo'n tocht echt Brazilie te zien...uitgestrekte landschappen en arme dorpjes in the middle of nowhere, en ook met zijn spannende kanten had ik zin in deze tocht...het busstation in Fortaleza is een beruchte plek, dus ik moest goed op mijn hoede zijn daar. Ruari is er beroofd en heb zelfde verhalen ook van andere mensen gehoord. Mijn truc is echter dat ik mijn kleine rugzak met een karabijn aan mijn grote backpack vastmaak, ook als ik ze niet om heb. Stel iemand probeert hem weg te ritselen dan zit hij vast aan de grote en zal het zeker teveel opvallen. De nachtbus naar Fortaleza was prima en ik heb zelfs nog even kunnen slapen. Eenmaal aangekomen in Fortaleza moest ik twee uur wachten op de bus naar Jeri.

Eenmaal in de bus naar Jeri bleek een Australisch stelletje, Pete en Natascha, in dezelfde bus te zitten! Zij waren mijn allereerste kamergenoten toen ik aankwam in het hostel in Natal! Puur toeval dat we in dezelfde bus terecht kwamen!

De rit van Fortaleza naar Jeri was erg hobbelig. De kwaliteit van de wegen in Brazilie verschilt sterk op verschillende plaatsen. Tijdens zo'n busrit kom je ook veel armoede tegen. De bus reed langs verschillende dorpen om post af te leveren en wat mensen op te pikken of af te zetten. Je kunt hier gewoon aan de chauffeur vragen of hij je op een bepaald punt af wil zetten. Best handig!

JERICOACOARA
Op 1 uur van Jeri kon de tourbus niet meer verder. Hier houden de wegen namelijk op. Met een speciale 4x4 bus hobbelen we via zandpaden richting jeri. Het populaire badplaatsje ligt midden in een gebied vol met zandduinen. Alle wegen zijn van zand. De goede wegen hebben hard zand, de slechtere zacht zand waar je goed in wegzakt. Erg bijzonder om te zien hoe midden in zo'n zandvlakte een bruisend plaatsje te vinden is! Vooral bij de italianen is Jeri erg populair dus die zie je hier veel. Ik heb een redelijke pousada gevonden, waar ik een kamer heb met airco en een 2-persoonsbed voor iets minder dan 15 euro per nacht.

LA FARMÁCIA
Die eerste avond maar meteen even in mijn eentje de boel verkennen. Al snel liep ik Pete en Natascha echter weer tegen het lijf. We stonden voor il barakko di Christiano. Christiano is een van de vele locals die bij het begin van het strand staat met een kar vol rum, vodka etc.

De prijzen voor mixdranken zijn echt hemels. voor R$3,- heb je een caipirinha, dat is omgerekend ongeveer E1,25- ongeveer 5x goedkoper dan in een normale bar in NL. Samen met Natascha en Pete besloten we alle drankjes van Christiano te proberen. De afsluiter was een Farmácia. Een drankje dat apotheek genaamd is voorspelt niet veel goeds...toen we er drie bestelden begon Christiano al te grinikken. Iedere fles ging open en zo hadden we een drankje dat bestond uit zo ongeveer alle sterke dranken die er waren. Een soort van Long Island Ice Tea zeg maar...niet veel later gaf ik het op en ging naar mijn pousada. Eenmaal daar aangekomen vroeg de eigenaar van de pousada of ik mee op stap ging, wij waren namelijk veel te vroeg begonnen het echte uitgaansleven komt pas rond 1 uur snachts op gang hier...ik zei dat ik met hem mee zou gaan echter daarna ben ik in mijn hangmat in slaap gevallen. Om 6 uur 's ochtends werd ik wakker en wist even niet meer dat ik in Brazilie was. Weird!

LONELY FOR A MINUTE
Gisteren had ik even een kort dipje. Jeri is een fantastische plaats maar je kunt je er ook heel alleen voelen. Pete en Natascha gaan terecht hun eigen weg, dus was ik lekker in mijn uppie hier. Na 10x het hele plaatse rond gelopen te hebben was ik het wel zat. Ik heb mensen nodig, ik moet praten, interactie hebben. Ik ben geen kluizenaar! Toen ik 's avonds in mijn eentje zat te eten zat ik op mijn sociale dieptepunt, zeker nadat ik er R$77,- moest betalen voor een solo diner dat ik maar snel opgegeten had...ik was er van overtuigd dat ik het had gehad voor die dag en wilde gaan slapen. Maargoed, uiteindelijk, toch niet!
Ik heb even een dutje gedaan tot 1 uur 's nachts in een hangmat waarna ik al mijn positieve energie bij elkaar sprokkelde en tegen mezelf zei, "Kai, jij gaat feesten als een gek vanavond! Alleen of niet, er is muziek en er zijn caipirinhas, mensen ontmoet je daar wel!". Vamos!

Eerst ging ik even buurten a mio amigo Christiano. Ik dronk 3 Caipirinhas van hem, brabbelde wat in mijn hakkitakkiportuges en bestudeerde de mensen die passeerden. In een bar vlakbij was een live band covers aan het spelen van Amerikaanse bands, oa. Red Hott.
Als ik mensen wilde ontmoeten dan kon ik me maar beter in het hol van de leeuw begeven besefte ik. Ik ging naar de bar en liep tot midden op de dansvloer. Daar heb ik staan dansen op de nummers van de band. Toen de band eenmaal uitgespeeld was en ik weer 5 bier verder was ging ik over in fase 2. Falando! Nu moest het voorbij zijn met mijn solo trip in Jeri! Aan de bar stond een leuke meid in haar eentje een beetje rond te kijken. Eens kijken hoe flirten gaat in mijn hakkitakki portugees. Ik spreek haar aan en we raken in gesprek. Die avond ben ik niet meer alleen geweest! Tot 7 uur 's ochtends hebben we doorgefeest en dat flirten in Portugees gaat me aardig of. Natuurlijk ligt dat niet aan mijn portugees want dat is BRUTO, maar waarschijnlijk meer aan mijn blonde haren en blauwe ogen...Maargoed zo simpel is het dus, ben je alleen, ga op stap, drink even een paar drankjes en ga praten...probleem opgelost!

Miriam, de meid waarmee ik die avond gefeest heb komt uit Argentinie en werkt hier in een restaurant (waar ik vanavond ga eten). Ze is hier samen met haar broer die kok is in hetzelfde restaurant. Toen we de bar uitliepen 's ochtends zijn we maar meteen gaan ontbijten. De zon scheen al! Vandaag ben ik samen met Miriam en haar broer naar het strand geweest. Ook vandaag dus niet alleen doorgebracht...Vanavond als zij klaar zijn met werken gaan we weer op stap en morgen maken we een buggy tour naar de lagunes hier in de buurt, samen met Pete en Natascha. Ook Kevin, de holbewoner uit Quebec is inmiddels in Jeri aangekomen. Hem zie ik vanavond ook op de forro party...zo heeft een avondje solo stappen me weer op het pad geholpen en heb ik het hier reuze naar mijn zin!

Het is nu 18.22 en ik ga zo aan mijn dagelijkse pre-party slaap beginnen. Iedereen gaat hier 's avonds weer slapen om rond middernacht op te staan om te gaan stappen. Een heel ander ritme als in Nederland, maar het bevalt me wel! Maandag of Dinsdag ga ik weer ergens anders heenreizen. Ondanks de slechte verhalen misschien toch een paar dagen Fortaleza...