The taste of Bangkok

Sawatdee khrab!

Hierbij mijn eerste kersverse Thailand ervaringen vanuit de geurige metropool Bangkok! Foto's laten helaas nog even op zich wachten, dat lukt niet vanaf mijn minilaptop met Linux (waarom heb je me dit OS ook aangepraat Sander ;)). Lieke vertelde gisteren al dat we goed en wel aangekomen zijn, dus ik zal het verhaal van daar weer verder oppakken. Voordat ik begin, bedankt voor al jullie reacties, die zijn altijd leuk om te lezen en bij deze nogmaals bedankt voor onze superverhuizers Herm, Bert, Wouter, Bo, Denny en Esmee! We hopen dat we jullie snel een keer in ons ingerichte appartementje mogen ontvangen :)

Voor de samenvatting van dit lange verhaal: scroll down ;)

Het OV avontuur
Nadat we natuurlijk eerst heerlijk hadden liggen chillen in de jacuzzi (waar volgens mij al genoeg over gezegd is) gingen we de stad in om een fietsocht door Bangkok te regelen. Ons hotel ligt buiten de gebruikelijke toeristische zone wat wij opzich wel leuk vinden, maar dat het ook zijn nadelen heeft dat hebben w e inmiddels wel ondervonden. Bij de receptie vragen we hoe we met de bus op het adres van ABC (Ameazing Bangkok Cyclists) kunnen komen. De receptioniste antwoord in gebrekkig Engels (maar dat is nog steeds beter dan niets want bijna niemand spreekt hier Engels wat resulteert in veel handen en voeten werk) dat we beter een taxi kunnen pakken. Dat vinden we te makkelijk, zeg maar niet avontuurlijk genoeg, dus vegen we het taxi voorstel van tafel. Wij gaan op OV avontuur!

Twee bussen en een metro zouden we nodig hebben om op het adres te komen. Bussen zijn hier barrels op wielen. Wel hebben ze een heel efficient systeem. Je betaalt niet direct als je de bus binnenkomt, maar gaat zitten en wacht tot de conducteur komt om je een kaartje te verkopen. Zo kan de bus lekker door blijven tjokken. Vaak stopt de bus niet eens helemaal, maar gaat de deur open en moet je in de rijdende bus springen. Op de bus vragen we de conducteur die uiteraard geen Engels spreekt om ons bij de juiste halte te waarschuwen. We herhalen de naam van de halte en de riedel van gebaren dan maar een paar keer in de hoop dat het kwartje valt. Gelukkig gebeurt dat en al snel vinden we de volgende bus en na weer het nodige handen en voetenwerk worden we bij de metro gebaard om uit te stappen.

De metro werkt als iedere andere metro dus dat was easy. Maargoed, aangekomen op Sukhumvit road subway station (een dik uur later) zijn we er nog niet. Sukhumvit road is de langste weg van Thailand en alle zijstraten hebben dezelfe naam met een nummer. Hoe dat nou precies in zijn werk gaat is ons nog niet helemaal duidelijk, maar het was nog flink wat lopen voordat we bij soi (zijstraat) 26 zijn.

De taxirit had 2 euro gekost dus voor het geld hoef je het niet te laten, maar het was wel heel mooi om gewoon het OV te nemen en dat het ook nog gelukt is :)

Racen op de motortaxi
Eenmaal ons doel bereikt, een reservering voor de fietstocht door Bangkok, besluiten we nog even naar Khaosan road te gaan. Het backpackerswalhalla van Bangkok. Eerst nemen we de skytrain tot het dichtstbijzijnde station waarna we op zoek gaan naar een taxi. Wanneer de onderhandelingen met drie taxi chauffeurs mislukt zijn komen we bij een standplaats van motortaxi's waar wel mee te onderhandelen viel. Lieke speelt daar mooi op in en voor een mooie prijs brengen ze ons er heen. We zeggen dat ze wel moeten zorgen dat we elkaar niet kwijt raken, maar natuurlijk verstaan ze geen Engels, dus fingers crossed dan maar. Zo'n motortaxi is echt heel gaaf, lekker overal doorheen crossen en geen last van files :)

Als de chauffeur van Lieke nog net oversteekt voordat het stoplicht op rood springt verlies ik haar langzaam uit het oog. Ik gebaar de chauffeur dat hij haar maar weer bij moet halen, en hij geeft een gebaar dat hij goed gas gaat geven. Als het stoplicht eindelijk op groen springt gaat hij er als een speer vandoor. Vol gas, tussen auto's slalommend zetten we de achtervolging in. Ik begin me af te vragen of mijn meneertje niet iets te fanatiek is met achtervolgen. Zonder helm en met die snelheid zou een botsing vast niet heel fraai aflopen. Het is wel echt een super mooie ervaring en eenmaal bij Khaosan road aangekomen zien we Lieke al staan. Vandaag hebben we nogmaals de scooter-taxi gepakt en de rit gefilmd, want zo'n rit moet je eigenlijk zien!

De slaapbus
Eenmaal uitgewandeld op Khaosan road gaan we op zoek naar de bus terug. Wonder boven wonder vinden we deze en we stappen snel in. Als we lekker zitten vertellen we de chauffeur waar we heen moeten en vragen hoe lang dat duurt. Antwoord de vriendelijke meneer doodleuk 'twee uur'! Als hij de verbazing van ons gezicht afleest zegt hij 'traafiek Jaam'. Bangkok zit 's avonds potdicht, het verkeer gaat echt stapvoets vooruit. Vandaar ook dat de halve bus ligt te slapen. Na een paar minuten slaat de vermoeidheid ook bij Lieke en mij toe. De vlucht nog in de benen en het einde van een eerste indrukwkkende dag in Bangkok maken het monotome bromgeluid van de bus een soort hypnosemiddel om in slaap te dommelen. Twee uur lang vallen we om de beurt in slaap en maken we elkaar steeds wakker totdat we niet meer wisten wat nu dromenland en wat nu de echte wereld was...

Op de fiets door Bangkok
Vanochtend (zondag) gingen we al vroeg op pad om op tijd bij ABC te zijn. Daar ontmoeten we onze instructrice 'Es' (haar echte Thaise naam is te lang om te onthouden, dus ze heeft een bijnaam) en ook eigenaar Michiel. In 2007 is het NL elftal bij hem komen fietsen waaronder dus een flink aantal van onze WK ZA helden. Vooral Dirk Kuyt op een fiets in Bangkok zag er wel grappig uit op de grote collage die in het kantoor ophangt. Lieke en ik zijn die ochtend de enige kandidaten voor de ochtend dus we krijgen een prive tour :) De fietstocht was werkelijk prachtig, je fietst over drukke wegen en door kleine straatjes die maar net breed genoeg zijn voor de fiets. Zelfs om 7 uur 's ochtends wordt overal vlees gegrilled. Op iedere hoek hangt een andere geur, dan weer eens lekker, dan weer wat minder. Ongelofelijk wat er allemaal op straat wordt verkocht! We hebben zelf ook al voorzichtig wat snacks van de straat geprobeerd na wat uitleg van onze gids. Echt hele lekkere dingen gegeten :) Verder laat ik het verslagleggen van onze fietstocht aan de foto's over, die zeggen natuurlijk nog veel meer dan duizend woorden ;)

Goedkoop met de TukTuk
Na de fietstocht gaan we een cultureel rondje Bangkok maken. Als we bij dezelfde motor-taxi standplaats aankomen worden we al van verre herkend. Lieke heeft gisteren goed staan onderhandelen met hen en dat heeft blijkbaar wel indruk gemaakt ofzo :p Deze keer filmt dappere Lieke de hele rit die wel wat rustiger verloopt dan die van zaterdag, gelukkig. Eenmaal aangekomen bij onze bestemming, het grand palace, blijkt deze een uur gesloten te zijn, althans dat wordt ons verteld door een iets te aardige dude. Hij geeft ons advies wat we in de tussentijd kunnen gaan bekijken en smeert ons een goedkope tuktuk aan. We hoeven alleen maar even bij een reisbureau te stoppen en te doen alsof we geinteresseerd zijn zodat onze chauffeur een bon voor gratis benzine krijgt.

Bij het reisbureau worden we ontvangen in het kantoor van een man die uit een slechte amerikaanse maffiafilm kon komen. Met zo'n oversized hawai bloesje en veel te veel borsthaar :P Hoe hard onze Don Corleone ook probeert, wij willen onze verzonnen huwelijksreis niet nu al helemaal vastleggen en vragen zijn kaartje zodat we hem kunnn bellen als we weten waar we heen willen... not. Zo krijgt de tuktuk dude zijn benzinebon en kunnen wij lekker cheap weer verder.

Na een leuk rondje Bangkok gaan we weer met zo'n goedkope tuctuc mee en stoppen we eerst bij een juwelier en daarna bij een kleermaker. De tweede blijkt nog daadwerkelijk interessant ook! De kleermaker is nummer 1 in het boek National Geographic the 10 best of everything boven kleermakers uit New York en andere grote steden. We worden als koningen ontvangen en ik bestel uiteindelijk drie op maat gemaakte overhemden voor een hele mooie prijs (lees: één fatsoenlijk overhemd in NL). Lieke had een prachtige jurk en een groene 100% zijden stof uitgezocht, maar zo'n op maat gemaakte zijden jurk bleek toch nog best prijzig, dus uiteindelijk niet gedaan en daar zijn we eigenlijk wel blij mee, want een jurk is toch wat minder makkelijk uit te kiezen zonder passen dan een overhemd. Uiteindelijk zijn we bijna twee uur in de winkel geweest. Als we aan het einde van onze reis terugkomen in Bangkok kan ik de hemden komen passen en worden ze eventueel nog bijgesteld. We zijn heel benieuwd naar het eindresultaat!

Op naar Sukothai
Bangkok was erg gaaf en na een lekker diner op onze hotelkamer concluderen we dat de eerste twee dagen een onwijs mooi begin waren van onze reis. Toch zijn we ook wel blij dat we nu naar het noorden gaan reizen. Morgen nemen we de trein (4,5 uur) naar Phitsanulok vanwaar we per bus doorreizen naar Sukothai (1 uur) , een vroegere hoofdstad van Siam (nu Thailand). Na weer wat gebarentaal en gebrekkig Engels heeft de receptioniste een taxi voor morgenvroeg om 7.00 geregeld, dus we gaan lekker vroeg op pad.

Samenvatting: het is helemaal tegek hier! We maken het goed in deze zware tijd (kuch kuch) en gaan na twee dagen Bangkok morgen naar het noorden (Sukothai) reizen per trein.

Veel liefs,

Lieke en Kai

PS. Check onze groep kaienlieke.waarbenjij.nu als je ook de verhalen van Lieke wilt volgen